Bardak
Nafi Baba Camii avlusundaki kuş yavruları, Cam teraslara kurulmuş derme çatma yuvaları, Yerinden çıkmış prizlere elektrik taşıyan o tellerde oturur anneleri, Hoparlörden yükselen sesler fakir mahallenin yemek saatini duyurur. Helva kavurmak kuşlara cenazenin geleceğini haber verirken Palyaçolar bir tek cenazelerde gerçekten ağlar. Pembe kağıtlarda ölüme inat sözler yazar. Beşli uzatma kablosu çekilir ağıt yakan mevlütlerde Foça yolunda ölenin mevlütünde ağlamaları yürekten olmayanlar sosyal medyadan şov yapsınlar diye. Şişe çevirmece gibi hayat oyunu, sıra kimde bilinmez. O yüzden her anı son anı gibi yaşamalı her insan. Bardak kim bilir ne zaman taşacak?